സ്വന്തം ...

വശ്യം..... മനോഹരം....
പക്ഷെ...
അതിന്റെ സമയം കഴിഞ്ഞാലോ?
പിന്നെ?

മരണം പുതിയ ജീവന്‍റെ ആരംഭം ആണ്,

വീരന്മാര്‍ അതില്‍ വിഷമിക്കാറില്ല ,ചരിത്രം...പക്ഷെ ഞാന്‍ പച്ച മനുഷ്യനാണ്,

തത്വ ശാസ്ത്ര പരമായി എപ്പോഴും ചിന്തിക്കാന്‍ എനിക്കാവുന്നില്ല ...

എന്‍റെ പ്രിയപെട്ടവരുടെ വേര്‍പാടില്‍ ,അറിയാതെ ഞാനും തകരുന്നു...

അറിവിന്‍റെ പിന്‍ബലമുള്ള കോട്ടകള്‍ തകര്ന്നു വീഴുന്നു...

സാധാരണ മനുഷ്യരുടെ ലോകത്തില്‍ ഞാനും ഒറ്റക്കാവുന്നു ...

ആരിലൂടെ ഞാന്‍ ലോകത്തെ കണ്ടോ,

അവര്‍ എന്നില്‍ നിന്നും അകലുമ്പോള്‍ അറിയാതെ ഞാനും കരയുന്നു...

കഷമിക്കുക്ക ഞാനും മനുഷ്യനാണ്‌...